De helft van de gescheiden mensen, die tijdens hun relatie een auto deelden, kan voor een dure verrassing komen te staan als zij zelf een autoverzekering afsluiten. Vaak gaan zij fors meer verzekeringspremie betalen dan voorheen. Want waar het spaargeld en de inboedel netjes verdeeld kunnen worden, geldt dit niet voor de samen opgebouwde schadevrije jaren. Deze vormen de sleutel voor premiekorting op de autoverzekering. Die schadevrije jaren gaan uitsluitend naar de partner op wiens naam de autoverzekering stond. De andere partner heeft na de scheiding het nakijken en blijft zonder schadevrije jaren achter. Voor hem of haar kan de jaarpremie voor een nieuwe auto honderden euro’s hoger worden.
Ieder jaar dat je zonder schade rijdt, krijg je er van de verzekeraar een schadevrij jaar bij. Hoe meer je er opbouwt, hoe meer premiekorting je krijgt. En andersom: als je schade rijdt en de verzekeraar moet uitkeren, dan verlies je vijf schadevrije jaren en wordt je autoverzekering dus duurder. De korting kan na jaren schadevrij rijden oplopen tot wel 80% van de oorspronkelijke premie.
Neem bijvoorbeeld een Amsterdams stel dat een Opel Corsa deelt en 20 schadevrije jaren heeft opgebouwd. Zij betalen ongeveer 30 euro per maand voor een WA-autoverzekering. Als dit stel gaat scheiden behoudt alleen de polishouder de schadevrije jaren en de bijbehorende korting. De ander is nooit polishouder geweest en heeft daarom nooit schadevrije jaren op eigen naam opgebouwd. Deze ex-partner betaalt nu voor exact dezelfde Opel Corsa opeens 76 euro verzekeringspremie per maand. Een verschil van meer dan 500 euro op jaarbasis. Heeft dit stel een allrisk-verzekering, dan kan dit verschil zelfs oplopen tot 800 euro per jaar.
Van scheiden ga je natuurlijk niet slechter rijden. Neem het stel uit het voorbeeld hierboven. De polishouder krijgt alles, de ander niets. Dat voelt niet eerlijk. Bij veel verzekeraars kun je de schadevrije jaren wel aan de andere partner overdragen. Maar de schadevrije jaren verdelen kan nog niet.
Het zou mooi zijn als die mogelijkheid er kwam, maar hier zitten wel wat haken en ogen aan. Verzekeraars kennen het schaderisico van hun klanten, maar niet dat van hun partners. Het kan bijvoorbeeld zo zijn dat een partner bijna nooit in de auto heeft gereden. Daarom kunnen verzekeraars huiverig zijn om schadevrije jaren, inclusief de korting, toe te kennen aan een partner die nooit polishouder is geweest. Maar er is vast een manier te vinden die voor zowel de ex-partners als voor de verzekeraar acceptabel is. Bijvoorbeeld door bij de verdeling een aantal schadevrije jaren bij de verzekeraar in te leveren. Hiermee kan misschien het extra risico worden gecompenseerd dat de verzekeraar loopt.
Maar zover is het voorlopig nog niet. Dus blijf je na een scheiding zonder schadevrije jaren achter? Ga dan, als je je eigen auto gaat verzekeren, in ieder geval autoverzekeringen vergelijken. Zo voorkom je dat je meer premie betaalt dan nodig is.